Od Victoriusa i Januarego

	( Victorius) Razem z bratem podróżowaliśmy już od dawna. Wiem że January chciałby, żebyśmy gdzieś się osiedlili, niestety nie udało się nam jeszcze znaleźć odpowiedniego miejsca. Wszystkie watahy które spotkaliśmy albo: nie przyjmowały nas, lub wyrzucali nas po 2 dniach. Dzisiejszy dzień był dość zwyczajny. Szliśmy obok jakiegoś dużego jeziora. - Vick to już 29 jezioro które mijamy.- użalał się mój brat. - Liczysz jeziora?- zapytałem. - Tak.- burknął. Przez chwile panowała cisza, ale Jon nie umie długo milczeć. - Długo jeszcze?- zaczął. - Słuchaj dobrze wjesz że nie wiem.- odpowiedziałem. - No wiem, ale nie chcę już podróżować.-powiedział. - Wiem braciszku, ale obiecuje że znajdziemy jakąś watahę, wszystko się ułoży. - I będzie tak jak w tedy kiedy rodzice żyli?- Dopytywał się. - Tak będzie tak jak kiedy rodzice żyli.- uśmiechnąłem się. - Vick… ścigamy się?- nie czekając na moją odpowiedź zaczął biec ,a ja za nim. Biegaliśmy i przewracaliśmy się na siebie przez jakiś czas .W pewnym momencie usłyszałem szelest. - Stój.- krzyknął. (January) Zabawa z bratem była fajna. W pewnym momencie, krzyknął: - Stój.- Stanąłem jak wryty. Z za krzaków wyskoczyła jakaś wilczyca. - Co wy tu robicie? - Mogę ci zadać to samo pytanie.- mój brat zaczął warczeć, a ja tak samo. Może wyglądałem groźnie, lecz tak naprawdę trzęsłem się ze strachu. - Ja mieszkam tutaj. - Acha.. czyli pewnie należysz do jakiejś?- Spytał Vick. - No dokładnej jestem alfą.- Obaj przestaliśmy warczeć i wyprostowaliśmy się. - A przyjęła byś nas?- Zapytałem - Jasne.- Całą trójką zaczęliśmy iść. Szliśmy w milczeniu. Usłyszałem w myślach głos brata: -” Ale ona jest piękna.” - „ OOO KTOŚ SIĘ ZAKOCHAŁ!!!”- Odpowiedziałem jemu w myślach. -„ Cicho bądź”- Warknął na mnie. -„ Zaprzeczasz, to najlepszy dowód „ -„ ZAMKNIJ SIĘ” – Warknął na mnie jeszcze głośniej. Przerwaliśmy naszą rozmowę w myślach, bo wadera idącą obok nas poczuła się chyba trochę nie swojo. - A jak ty się nazywasz? - Ja jestem Miraly, albo Mira jak wolisz. - Ja jestem Victorius, a to January.- Odezwał się mój brat - W skrócie, jesteśmy Vick i Jon.- Dodałem, a Miraly uśmiechnęła się do nas. Później szliśmy jeszcze długo i rozmawialiśmy. Kiedy wilczyca oprowadziła nas już po wszystkich terenach poszliśmy do naszych jaskiń, Victorius zapytał Miraly: - Słuchaj, czy nie poszła byś jutro ze mną na spacer? ( Miraly dokończ )